حرکت در سیستم‌های کششی به‌وسیله چرخش قرقره سیم بکسل‌های مغزی است. قرقره در بالای چاهک و درون موتورخانه قرار گرفته که وظیفه چرخش آن بر عهده یک موتور الکتریکی است. بخشی از وزن کابین و افراد توسط یک وزنه‌ تعدیل می‌گردد؛ بنابراین تمام وزن، بر روی موتور قرار نمی‌گیرد؛ این امر نتیجتا به بهبود کارایی سیستم و کاهش هزینه‌های اولیه و نگهداری کمک می‌کند.
کاربرد سیستم‌های کششی اغلب در ساختمان‌های مرتفع است. این امر باعث شده تا شتاب و سرعت حرکت آن‌ها نسبت به سیستم هیدرولیک بسیار بیشتر باشد. به‌طور کلی، آسانسورهای کششی به دو دسته با موتورخانه و فاقد موتورخانه تقسیم می‌شوند که نوع با موتورخانه خود شامل دو دسته گیربکس و گیرلس می‌باشد. می‌خواهیم در ادامه به شرح مختصر هریک از آن‌ها به همراه معایب و مزایای‌شان بپردازیم.
به‌منظور نگهداری، حفظ کارایی و امنیت سیستم‌های کششی، می‌بایست کابل‌ها و قرقره‌های این سامانه به‌صورت دوره‌ای مورد بازبینی قرار بگیرند؛ در صورت بروز هرگونه استهلاک یا خوردگی لازم است تا نسبت به تعویض آن‌ها اقدام شود. معمولا سیم بکسل‌ها بیشتر دچار استهلاک و خوردگی‌ می‌شوند؛ اگر در امر تعویض و رسیدگی به آن‌ها وقفه ایجاد شود، موجب پایین آمدن اصطحکاک بین قرقره و سیم بکسل خواهد شد. در نتیجه باعث فشار افزون به موتور آسانسور می‌شود. این همچنین امکان لغزش کابل بر روی قرقره را بیشتر خواهد کرد.
در قدیم، محدودیت‌هایی برای طراحی و ساخت آسانسورهای کششی از لحاظ طول و وزن سیم بکسل‌ها وجود داشت اما امروزه به سبب پیشرفت‌های متعدد در فناوری و تولید انبوه کابل‌های از نوع فیبر کربنی در صنعت، می‌توان از سیستم های کششی تا ارتفاعات بیشتر نیز استفاده به‌عمل آورد.
انواع آسانسورهای کششی:
آسانسورهای کششی، خود به چند دسته تقسیم می‌شوند. آن‌ها شامل انواع آسانسورهای کششی گیربکس‌دار، آسانسورهای کششی گیرلس و  آسانسورهای فاقد موتورخانه هستند:
آسانسور کششی گیربکس‌دار:
در آسانسورهای کششی گیربکس‌دار، قرقره سیم به گیربکس متصل شده و از آن سو، گیربکس نیز به موتور متصل است و با چرخش موتور به حرکت در می‌آید. به‌وسیله سیم بکسل مغزی فولاد که روی قرقره قرار گرفته، کابین به بالا و پایین انتفال داده می‌شود. حداکثر سرعت این سیستم‌ها 2.5 متر بر ثانیه و مورد استفاده آن‌ها معمولا در ساختمان های بلندتر از 150 متر است. سرعت موتور این نوع سیستم‌ها ثابت است که کنترل و تنظیم مقدار آن با چرخ دنده‌ها و گیربکس موتور انجام می‌شود. از منظر هزینه‌های نگهداری و تعمیر و مصرف انرژی نیز می‌توان سیستم های کششی گیربکس‌دار را در انواع رنج متوسط به شمار آورد.
آسانسور کششی گیرلس:
کنترل و هدایت قرقره در این نوع از سیستم‌های کششی به‌طور مستقیم توسط موتور صورت می‌گیرد. همین امر باعث شده تا سرعت حرکت کابین با افزایش چشمگیر و در حدود 10 متر بر ثانیه انجام شود تا بتوان آن‌ را در ساختمان‌های بلند و برج های مسکونی به کار برد. هزینه نصب این سیستم ها به مراتب، بالاتر و البته هزینه نگهداری‌شان نسبت به سایر سیستم ها در رنج متوسطی قرار دارد. به‌طور کلی می‌توان آن‌ها را بسیار پر کاربرد دانست چرا که علاوه بر عملکرد قابل قبول، از سرعت بالایی نسبت به سایر سیستم‌ها برخوردار هستند. نکته حائز اهمیت، هزینه بالاتر موتور این نوع سیستم‌ها نسبت به نوع گیربکس‌دار است اما باید اشاره کرد که مصرف انرژی‌شان بسیار کمتر است.
سیستم های کششی فاقد موتورخانه:
محل قرارگیری موتور در این نوع از سیستم‌های کششی روی خود کابین است. این به آن معنا است که موتور، دیگر بالای سر چاهک قرار ندارد که برای تعمیر و نگهداری آن می‌توان به راحتی از داخل کابین به موتور دسترسی پیدا کرد. ابعاد موتور در این نوع از سیستم‌های کششی نسبت به موتور‌ دو نوع دیگر، کوچک‌تر است. فاصله تابلو فرمان با موتور در حدود 45 تا 50 متر و در محفظه‌ای در کنار چاهک آسانسور قرار گرفته است. حدود تقریبی سرعت در سیستم‌های فاقد موتورخانه، 2.5 متر بر ثانیه است. اغلب هزینه‌ها (شامل نصب و نگهداری موتور) در این نوع سیستم‌ها مشابه نوع گیربکس‌دار هستند اما مصرف انرژی به‌مراتب بسیار کمتری نسبت به سیستم‌های گیربکسی دارند. سیستم‌های کششی فاقد موتورخانه معمولا دارای یک حداکثر عملکرد هستند و مناسب‌ترین عملکرد برای آن‌ها (در ساختمان‌ها) در رنج 70-75 متر است.
مزایای سیستم کششی:
1. سرعت بالاتر نسبت به انواع سیستم‌های هیدرولیکی
2. امکان بکارگیری در ساختمان‌های مرتفع
3. انرژی مصرفی پایین‌تر نسبت به سیستم‌های هیدرولیکی
معایب سیستم کششی:
1. هزینه نصب بالاتر نسبت به سیستم‌های هیدرولیکی
2. اتلاف و هدر رفت فضا در ساخت چاهک
3. در مواقع اضطراری و بحران، امکان تخیله فقط توسط کارشناسان گروه نجات مقدور است